Świnia Puławska, pierwotnie nazywana Świnią Goławską jest najstarszą rasą hodowlaną w naszym kraju. Oficjalnie została uznana za rasę w 1935 roku. Swoją aktualną nazwę otrzymała tuż po II Wojnie Światowej – zawdzięcza rejonowi Puław, w którym w szczególności rozwijały się hodowle. Tak jak wszystkie dotychczas opisane rasy mateczne, świnię tą cechuje: wysoka płodność, mleczność oraz troska o potomstwo. Ponadto rasa ta należy do długowiecznych, łatwo się adaptuje oraz jest odporna na choroby. Jest świnią wcześnie dojrzewającą o 53% zawartości mięsa w tuszy. Dorosłe lochy osiągają masę do 280 kg, a knury do 300kg. Rasa ta jest objęta programem ochrony zasobów genetycznych w Polsce.
Charakterystyka wyglądu:
Świnia Puławska ma zbitą budowę ciała, która charakteryzuje się umaszczeniem łaciatym czarno-białym. Czarne nieregularne łaty stanowią nawet do 70% powierzchni jasnej tuszy. Spotykane jest również trójbarwne umaszczenie składające się z koloru: czarnego, białego i rudego. Tułów jest średniej długości o dobrze rozwiniętym zadzie i szerokim grzbiecie. Głowa nieduża z szeroko rozstawionymi, stojącymi i pochylonymi do przodu uszami. Szynki tuszy są uwypuklone i średniej wielkości, a nogi nie wysokie. Kolejną charakterystyczną cechą rasy są wyraźnie zarysowane zewnętrzne narządy płciowe.
